วันจันทร์ที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2553

เพื่อนอัลไซเมอร์พบเพื่อนมะเร็งลำไส้

วันจันทร์ 18.1.2553 ที่ห้องจ่ายยาชั้นล่างร.พ.รามาธิบดี

  • ผู้หญิงรูปร่างสูง ผอม ค่อนข้างหลังตรง ตัดผมสั้นสีเทาแกมดำ ท่าทางดื้อดึง สะบัดมือ อยากจะเดิน ผู้หญิงสาวอีกคนพูดปลอบ ผู้หญิงกลางคนนั่งข้างๆ ลุกแล้วบอกให้นั่ง
  • ตอนนี้เป็นกลุ่มคน 4 คน ผู้หญิงสาวเป็นลูก พาแม่เป็นอัลไซเมอร์มาหาหมอและรอรับยา ผู้หญิงกลางคนเป็นมะเร็งลำไส้ เคยทำงานที่ไต้หวัน
  • ฉันได้รู้จักคนเป็นอัลไซเมอร์ตัวเป็นๆเป็นครั้งแรก และนี่คือข้อมูลจากลูกสาว ที่น่าจะเป็นประโยชน์กับการใช้ชีวิต แม่อายุ 78 ปี แต่ก่อนอยู่กับพีชาย ทั้งวันอยู่บ้านคนเดียว ไม่ได้พูดคุยกับใคร สังเกตว่าแม่ผิดปกติ หมอบอกว่าเป็นอัลไซเมอร์ระดับ 3 ถ้ารู้เร็วกว่านี้ ก็จะมีทางรักษา ตอนนี้ได้แต่เพียงมารับยาให้อาการทรงๆไว้ ไม่มีทางรักษา ตอนแรกมาหาหมอทุกเดือน ไม่ไหว ต้องหยุดค้าขายบ่อย แต่วันนี้มาหาหมอ 2 ครั้งต่อปี ค่ายาครั้งละ 50,000 บาท ปีละ 100,000 บาท ยังดีพี่ชายเบิกได้ หมอถามว่าไหวไหม เพราะค่าใช้จ่ายสูง ถ้าเราตอบว่าไม่ไหว ก็ต้องทำใจ ให้แม่อยู่ไปอย่างนั้น แม่จะเดินไม่ได้ ผลที่สุดจะตาย
  • อาการของแม่เหมือนเด็ก แต่เด็กก็จะรู้และโตขึ้น แม่จะรอวันตาย ทุกวันนี้ให้อยู่ชั้น 3 ปิดลูกกรงไว้ เคยจะกระโดดลงมา ต้องวิ่งขึ้นลงชั้น 1 กับชั้น 3 วันละหลายครั้ง แม่เคยกินสบู่ครึ่งก้อน ไม่รู้เวลาหิวเราต้องทำให้ทุกอย่าง อาบน้ำ ล้างก้น แต่งตัว ใส่แพมเพิร์สซึ่งต้องทาครีม ไปเอาจากอนามัย ไม่งั้นเป็นแผล
  • แม่หัวเราะเมื่อได้แกล้งคน เคยเอากระเป๋าสตางค์ไปซ่อน กว่าจะหาเจอเป็นเดือน เวลาอาละวาดต้องมีคน 3-4 คนคอยจับ ทั้งข่วน หยิก ลูกสาวให้ดูแผลเป็นที่แขน 2 ข้าง ถ้าจ้างคนดูแลคิด 30,000 บาทต่อเดือน ไม่ไหว
  • คนรู้จักกันที่ต่างจังหวัด มีแม่เป็นอัลไซเมอร์ก็เอาเชือกผูกขา วันหนึ่งแกะเชือกได้ เดินเรื่อยไป พบอีกทีจมน้ำทะเลตาย ลูกสาวบอกว่าไม่อยากเอาเชือกผูกเพราะขาจะเป็นแผล
  • ลูกสาวบอกว่าการพักผ่อนไม่พอ การกินอาหารไม่ครบหมู่ ล้วนสำคัญ น่าจะเป็นเหตุให้แม่เป็นอัลไซเมอร์ การนอนนี้สำคัญ ตัวเราเองรู้สึกเลยว่าวันไหนนอน 3 ชม.หัวมึน นั่นคือ สมองไม่มีอะไรไปเลี้ยง กินข้าวไม่พอก็ไม่มีอะไรไปเลี้ยงสมอง
  • ผู้หญิงที่เป็นมะเร็งลำไส้ เล่าสาเหตุที่เป็นว่า อาหารสำคัญ ตอนอยู่ไต้หวันกินถั่วลิสงประจำ อาหารที่ซื้อนี่มีผงชูรสเป็นช้อน อันนี้เห็นกับตานะ กับข้าวขายทั้งวัน ทำไมไม่บูด เขาไปซื้อสารกันบูดที่ร้านขายยาใส่ลงไป ผักกะหล่ำปลี ไม่ล้างเลย เอามาถึงหั่นๆ ตัวเจ้าของเองยังไม่กินกับข้าวที่ขายเลย เพราะเขารู้ หมูบดอย่ากิน เราอยู่ตลาด ที่บดหมูไม่เคยล้าง กลางคืนหนูเต็มเลย หมูที่เอามาบดก็ไม่ล้าง สั่งลูกไว้เลยว่าไม่ให้กินหมูบด หมูชิ้นยังพอไหว